Matawi ya CCM Nje ya Nchi

Kwa miezi mingi sasa, kumekuwa na habari za kuanzishwa matawi ya CCM nje ya Tanzania. Naamini kila Mtanzania anaweza kuwa na maoni yake kuhusu jambo hili, na mimi ninayo pia, ingawa mimi ni Mtanzania ambaye si mwanachama wa chama chochote cha siasa.

Niliishi nje ya Tanzania kwa mara ya kwanza miaka ya 1980-86, nikiwa masomoni Chuo Kikuu cha Wisconsin-Madison, Marekani. Nilipofika hapo, nilipokelewa vizuri na Watanzania waliokuwa wanasoma hapo. Walinipa kila msaada na ushauri niliohitaji ili kuzoea maisha yale mapya.

Jumuia hii ya Watanzania, ingawa haikuwa kubwa, ilikuwa kama familia huku ugenini. Wakati wa shida na raha tulijumuika. Na mara kwa mara tulikuwa tunakutana kwa maongezi na kustarehe pamoja. Kama mtu alishindwa kuja kwenye mikutano hii, ilikuwa ni sababu ya labda kuzidiwa na shughuli au kuwa safarini. Lakini hatukuwa na mtu aliyekuwa hatakiwi au aliyejiona hatakiwi au hahusiki katika mikutano hiyo.

Ningependelea Watanzania wanoishi nje waendeleze jadi hiyo. Mazingira ya huku nje ni tofauti na yale ya Tanzania. Mtu aliyeko Tanzania hana tatizo la upweke. Kuna ndugu, jamaa, marafiki na majirani muda wote. Mtanzania aliyeko Tanzania hana tatizo la kujikuta katika utamaduni mgeni na athari zake. Yuko kwake.

Watanzania walioko nje wanakutana na utamaduni usio wao, na hali hii ina athari za aina aina kwa kila mtu, na inaweza kuwa na madhara kisaikolojia. Watanzania wanaoishi nje ya nchi wanahitaji kuwa karibu na Watanzania wenzao bila ubaguzi wa aina yoyote. Kuanzisha matawi ya CCM au chama kingine chochote cha siasa huku nje ni kuathiri hali ambayo tayari ni ngumu.

Nakumbuka tulivyoishi Wisconsin, halafu najiuliza: Je, ingekuwa ndio leo, tuko Wisconsin, halafu baadhi yetu waanzishe tawi la CCM, hali ya jumuia yetu ingekuwaje? Je, kama baadhi nao wangeanzisha tawi la chama kingine, au matawi ya vyama vingine, hali ya jumuia yetu huku ugenini ingekuwaje?

Vyama vya siasa Tanzania, kuanzia CCM, vimekuwa mstari wa mbele katika kuhujumu amani na mshikamano nchini, hasa wakati wa uchaguzi. Mifano iko wazi, kama vile yaliyotokea Zanzibar mwaka 2001, kama ilivyoelezwa hapa, Tarime mwaka 2008, na sehemu mbali mbali nyingine. Vurugu za Visiwani ziliendana na mauaji, uvunjwaji wa haki za binadamu, na uharibifu wa mali uliosababisha watu kukimbilia sehemu kama Kenya na hata Somalia, kama inavyoelezwa hapa na hapa. Ni ajabu sana, kwamba Watanzania wakimbilie Somalia. Haya yote ni matokeo ya ukosefu wa uongozi bora, uongozi wa busara na haki. Kama CCM, ambayo ilishika hatamu za uongozi nchini, ingekuwa na uongozi bora, wa busara na haki, matatizo au hayangekuwepo au yangetatuliwa bila ubabe na vurugu kama zile.

Wasi wasi wangu ni kuwa, yanapoanzishwa matawi ya CCM nje ya nchi, fujo zinazoletwa na vyama vya siasa huko Tanzania zitahamia pia nje. Utengano unaoimarika Tanzania, kutokana na siasa za vyama, nahisi utatokea pia huko nje. Na kama nilivyosema, afadhali Tanzania kuna fursa nyingi za mtu kujumuika na wengine, na hakuna upweke na matatizo ya kisaikolojia yanayohusiana na kuishi katika utamaduni wa kigeni.

Ni vema Watanzania wanaoishi nje waweke nguvu katika kuboresha mshikamano na utaifa. Watoto wa waTanzania na vijana wa kiTanzania wanaoishi nje wanahitaji kuelimishwa kuijua Tanzania, kujua historia, siasa, utamaduni na maisha ya Tanzania, na kulipenda Taifa lao. Katika mazingira ya huku nje, jukumu hili ni gumu sana. Hata waTanzania ambao ni watu wazima wanaoishi nchi za nje wana shida katika kudumisha uelewa wa nchi yao, kutokana na kuwa mbali. Wengi hawana fursa ya kwenda Tanzania mara kwa mara, na mengi yanawapitia mbali. Wangeweka kipaumbele katika kuifahamu Tanzania, ili waweze kuwafundisha pia watoto wao. Katika mazingira haya, kushughulika na matawi ya CCM ni kupoteza mwelekeo unaopasika.

Watoto, vijana, na watu wazima wanaoishi Tanzania hawana tatizo hilo, kwani wako katika mazingira muafaka ya kuifahamu nchi yao. Wanakomaa katika uTanzania, na hata wakiamua kujiunga na chama cha siasa, hakuna tatizo. Lakini je, ni sawa kwa vijana wa kiTanzania wanaoishi nje kujibidisha na CCM wakati suala la utaifa linayumba katika mazingira ya ugenini? Je, ni sahihi watoto wa kiTanzania wanaokulia nje, ambako tunashindwa kuwapa elimu kamili ya siasa ya kiTanzania, waanze maisha yao kwa kuona mfarakano baina ya waTanzania, badala ya kukuzwa katika fikra zinazoendana na ukweli kuwa Tanzania ni nchi inayozingatia sana utaifa?

Kuna wakati ziitokea taarifa za mpango wa kuanzisha tawi la CCM sehemu fulani hapa Marekani. Wazo hili lilizua hisia kali za upinzani. Sijui kama tawi hilo lilianzishwa, ila ilikuwa wazi kabisa kuwa wazo la kuanzisha tawi hilo hapa Marekani lingeleta mtafaruku miongoni mwa Watanzania. Taarifa mbali mbali zimeonyesha pia kuwa hata sehemu za Ulaya, kuanzishwa kwa matawi ya CCM kumeleta hisia kali ambazo hazichangii mshikamano miongoni mwa Watanzania.

Hali hii ingetosha kuwafanya viongozi wa CCM Tanzania kutambua kuwa kuanzishwa matawi ya CCM huku nje kunaweza kuathiri mshikamano wa Watanzania na kuleta picha mbaya kuhusu Tanzania. Watanzania walioko nje wanapaswa kuwa na umoja na mshikamano kwa kila hali ili waweze kuwa mabalozi wazuri wa nchi yetu, waweze kuwa mfano kwa Waafrika wengine tunaokutana nao huku nje, ambao wengi wao wanabaguana kwa msingi wa ukabila. Sisi Watanzania tulipokuwa Wisconsin, tukikutana pamoja na kuongea Kiswahili, baadhi ya Waafrika walikuwa wanatuuliza kama sisi ni kabila moja. Hawakuwa na namna nyingine ya kufahamu au kuelezea kitendo cha watu kuwa na mshikamano wa namna hii, nje ya dhana ya ukabila. Hayo ndio mazuri ya Tanzania na uTanzania, ambayo naamini yanatishiwa na vitendo vya kuanzishwa matawi ya CCM huku nje.

Hayo ndio mambo yanayonisumbua akilini ninaposoma taarifa za kufunguliwa kwa matawi ya CCM huku nje. Matawi ya CCM au chama kingine chochote yakifunguliwa nchini, mimi sioni tatizo. Ni sehemu ya haki na uhuru wa kila Mtanzania. Lakini picha inakuwa tofauti tunapozungumzia hali halisi ya jumuia za Watanzania wanaoishi nchi za nje. Nilitegemea viongozi wa CCM wangefanya uchambuzi wa kina wa suala hilo, lakini sijaona dalili zozote za kunipa matumaini.