Hapa Kwetu

Tarangire ni moja ya hifadhi maarufu Tanzania, yenye wanyama mbali mbali. Nimefika katika hifadhi hii mara nne, kwa miaka tofauti. Mwezi Januari, mwaka juzi, 2013, nilipiga picha mbali mbali. Baadhi ni picha za tembo zinazoonekana hapa. Nilikuwa naongoza darasa la wanafunzi 29 wa chuo cha St. Olaf , katika kozi ambayo nilikuwa nimeitunga, kumhusu Ernest Hemingway. Mwandishi Ernest Hemingway aliitembelea hifadhi hii mwaka 1933. Aliandika hayo katika kitabu chake cha Green Hills of Africa ambamo amezitaja na kuzielezea sehemu nyingi za Tanganyika alimopita. Green Hills of Africa , kwa mtazamo wangu, ni kitabu bora sana, ambacho kiliitangaza nchi yetu vizuri kabisa, kuliko ambavyo sisi wenyewe tumefanya, kuliko tunavyoweza. tunaendekeza uzembe katika lugha na katika nidhamu ya uandishi kama ille ya Hemingway..  Kila ninapofika sehemu kama Tarangire, ninamkumbuka Hemingway na maandishi yake, hasa hiki kitabu chake cha Green Hills of Africa . Haiwezekani kujizuia.

Mwezi Januari, mwaka 2013, nilikuwa nazunguka maeneo ya kaskazini mwa Tanzania na wanafunzi 29 wa chuo cha St. Olaf. Tulikuwa katika kozi kuhusu safari za mwandishi Ernest Hemingway, tukisoma maandishi aliyoandika kuhusu sehemu hizo. Kati ya sehemu tulizotembelea ni hifadhi za Ngorongoro, Serengeti, Manyara, na Tarangire. Kwenye sehemu ya kuingilia Tarangire, niliona duka dogo ambalo lilinivutia. Niliamua kupiga picha.   Kwa wale ambao wamefika Tarangire, hapa mahali ni karibu kabisa na Tarangire Safari Lodge. Ingawa nilishafika Tarangire mara mbili tatu miaka iliyotangulia, sikumbuki kama nililiona duka hili. Nilivutiwa na rangi mbali mbali za vitu vilivyokuwa vinauzwa humo. Nilijisikia kama vile naangalia kazi ya sanaa. Kwa wale ambao hawajafika, nimeona ni jambo jema kuwapa fununu kidogo kuhusu vitu ambavyo vinanivutia nchini mwetu.

Kwa miezi kadhaa, labda  miaka, nimekikumbuka kitabu maarufu kiitwacho How to Win Friends & Influence People (New York: Pocket Books, 1982) kilichoandikwa na Dale Carnegie, na kuchapishwa mara ya kwanza mwaka 1936. Imetokea tu kuwa hiki ni kimoja ya vitabu ambavyo vimetawala akili yangu kwa miezi kadhaa. Nimekumbuka jinsi katika ujana wetu tulivyokipenda kitabu hiki. Hapa Marekani, nimekuwa na kitabu hiki kwa miaka kadhaa. Kimekuwa kikinikumbusha ujana wangu. Nilikuwa mwanafunzi Mkwawa High School, Iringa, miaka ya 1971-72, na hapo ndipo nilipokisoma kitabu hiki kwa mara ya kwanza. Wanafunzi wa wakati ule tulikuwa tunapenda sana kusoma vitabu. Wengi walisoma vitabu vya waandishi kama James Hadley Chase na Ian Fleming. Kitabu cha How to Win Friends & Influence People kilikuwa kimojawapo. Nina hakika, kwa vile mimi sasa ni mwalimu wa ki-Ingereza, tabia hii ya kusoma sana vitabu vya ki-Ingereza ilichangia sana katika kutufanya tuifahamu na kuimudu vizuri lugha hiyo. Ki

Hapa ni katika nyumba ya Mzee Patrick Hemingway katika mji mdogo wa Craig, Montana. Picha hii nilipiga Tarehe 28 mwezi Aprili. Hapo mbele ya Mzee Hemingway kuna vitabu vyangu vilivyoandikwa na Ernest Hemingway, au vilivyoandika juu yake. Nilimpa Mzee Patrick Hemingway avisaini, naye alifanya hivyo bila kusita. Nina vitabu vingi vya Hemingway au vile vilivyoandikwa juu yake. Siku tulipomtembelea Mzee Patrick Hemingway nilichukua hivi vichache tu, ambavyo vimechapishwa miaka ya karibuni. Pembani mwa vitabu vyangu hivi vikubwa, kuna pia nakala nne za kitabu cha True at First Light . Mzee Patrick Hemingway alihariri mswada mkubwa wa Ernest Hemingway kuhusu safari na kukaa kwake Kenya, tangu 1953-54. Mzee Hemingway alituzawadia nakala za kitabu hiki. Siku nyingine, panapo majaliwa, nitaandika zaidi kuhusu zawadi hiyo. Vile vile, hapo hapo mezani, kinaonekana kitabu changu cha Africans and Americans: Embracing Cultural Differences . Nilimchukulia nakala Mzee Hemingway, kutokana na o

Mwishoni mwa mwezi Aprili, mwaka jana nilienda Montana kuonana na Mzee Patrick Hemingway. Huyu ni mzee wa miaka 86 sasa, na ndiye mtoto pekee aliyebaki wa mwandishi maarufu, Ernest Hemingway. Niliandika kifupi kuhusu safari hii katika blogu hii. Tulisafiri watu watano. Wanafunzi wangu ambao wanaonekana kushoto kabisa pichani, baba ya huyu mwanafunzi aliyevaa kaptura, na rubani wa ndege ya huyu baba mzazi. Mzazi wa mwanafunzi na rubani wake hawamo pichani. Mzee anayeonekana pichani ndiye Mzee Patrick Hemingway. Hapa tuko nje ya nyumba yake iliyoko katika mji mdogo wa Craig. Maskani yake hasa hasa, kwa miaka mingi, ni katika mji wa Bozeman, Montana. Wanafunzi hao wawili ni kati ya wanafunzi 29 wa chuo cha St. Olaf , ambao nilienda nao Tanzania mwezi Januari, 2013, kuwasomesha kuhusu maandishi na safari za Hemingway katika Afrika Mashariki, miaka ya 1933-34 na 1953-54. Wakati tukiwa Tanzania, wanafunzi hao walinisikia nikiongelea habari za Mzee Patrick Hemingway, kwamba ni mtoto pe

Ninablogu ili kuhifadhi kumbukumbu, fikra, na hisia zangu. Ninafurahi kufanya hivyo. Hadi sasa, nimehifadhi mengi sana ambayo bila shaka ningekuwa nimeyasahau. Kila mtu ana mawazo, fikra na hisia. Ni mambo binafsi. Hapa ni tofauti na darasani kwangu au katika  majarida na vitabu vya taaluma. Sina mpango wa kuifanya blogu hii iwe sawa na darasa langu la chuo kikuu, au jarida la kitaaluma. Ikitokea nimeandika humu ujumbe wenye kugusia taaluma, hiyo ni sawa, lakini, kama ninavyosema blogu hii inanisaidia mimi kuhifadhi mambo yangu, mengine yakiwa ni mambo binafsi. Mara kwa mara naonglea vitabu. Ninapofanya hivyo najitunzia kumbukumbu kuhusu vitabu hivyo. Sijui kama kuna yeyote anayepata dukuduku na hamasa ya kuvitafuta na kuvisoma. Huo ni uamuzi wa mtu. Wako watu ambao hawana hamu na kitu kinachoitwa kitabu. Lakini mimi sitachoka kuandika kuhusu vitabu, kwani navienzi na kuvipenda sana. Ninafurahi kujitunzia habari za vitabu hivyo, ingawaje kwa ufupi.

L Nina vitabu kadhaa kuhusu biashara na ujasiriamali. Mara moja moja huvipitia. Ninajielimisha katika uwanja wa ujasiriamali kwa mategemeo kuwa nami nitakuwa mjasiriamali. Ninavutiwa na ujasiriamali jamii, ambayo ni tafsiri yangu ya "social entrepreneur." Mjasiriamali jamii hawanii kujitajirisha yeye binafsi kwa fedha, bali hutafuta hizo fedha ili zimwezeshe kutoka mchango wa manufaa kwa jamii. Kitabu kimojawapo ambacho nakipenda sana na nakipendekeza kwako msomaji wa blogu hii ni   Leaving Microsoft to Change the World: An Enterpreneurs Odyssey to Educate the World's Children (New York: HarperBusiness, 2007) kilichoandikwa na John Wood. Wakati huu, nasoma kitabu kiitwacho Reengineering the Corporation: A Manifesto for Business Revolution (New York: Harper Collins Publishers, 1993) kilichoandikwa na Michael Hammer na James Champy. Reengineering the Corporation ni kitabu maarufu sana. Nilikinunua miaka michache iliyopita baada ya kusoma kauli za wataalam zilizo

Katika ujumbe wangu wa jana, kuhusu nia yangu ya kuandika kitabu kingine kufuatia kitabu cha Africans and Americans: Embracing Cultural Differences , nilisisitiza umuhimu wa kujiamini. Hilo ni fundisho linalotolewa katika vitabu vingi, labda niseme vyote, vinavyojadili suala la maendeleo ya mtu binafsi, kumweka katika hali ya kufanikiwa. Pamoja na kujiamini, mtu unapaswa kuangalia uwezo wako na kuutumia, badala ya kukaa na kulalamika kuwa huna hiki au kile, au kuwasikiliza watu wanaojaribu kukukwamisha au kukukatisha tamaa. Hakuna sababu ya kuwa na watu kama hao, bali ambatana na watu wanaosonga mbele na wana mtazamo wa kusonga mmbele. Jana hiyo, nilitaja kitabu kimojawapo ambacho ni maarufu, kiitwacho The Power of Positive Thinking . Sijui ni wa-Tanzania wangapi wanakifahamu kitabu hiki, wamekisoma, au wanakisoma. Kama wapo, watakuwa ni wachache sana, kama vile kijana Meshack Maganga wa Iringa, ambaye habari zake naziona kwenye mitandao kama Facebook.  Kwanza, kuna suala la lugh

Ni yapata miaka tisa sasa tangu nichapishe kijitabu cha Africans and Americans: Embracing Cultural Differences Kadiri siku zinavyopita, wazo la kuandika kitabu kingine cha aina ile linazidi kuimarika akilini mwangu. Tangu pale nilipochapisha Africans and Americans , nilifahamu kuwa sijaongelea masuala yote ambayo ningependa au ningeweza kuongelea. Sikupenda kuandika kitabu kikubwa; ilinibidi nifanye uchaguzi wa mada na kuandika kitabu kidogo. Wazo la kuandika kitabu hiki cha pili nimekuwa nalo kwa miaka mingi. Kuna wasomaji wa Africans and Americans ambao, tangu mwanzo, walinishauri niandike kingine, ili kuongelea masuala ambayo sikuwa nimeyaongelea. Nami niliafiki wazo hilo. Vile vile, kwa miaka yapata saba hivi nimeandika sura ambazo zitakuwemo katika hiki kitabu kipya. Ingawa Africans and Americans kimejipatia sifa tele miongoni mwa wasomaji, nilipania kuwa kitabu hiki kinachofuata kiwe bora  zaidi. Uwezo wa kuandika kitabu bora zaidi ninao.Mungu akinijalia uzima, nitaka

Nimejifunza mambo kadhaa katika kuwapiga picha ndege  kiasi cha yadi chache tu kutoka hapa nyumbani. Kwanza sio ndege wa aina zote wanaruka zao  ukijaribu kuwasogea. Kuna aina ya ndege ambao  wana subira. Hao ni rahisi kuwapiga picha. Katika ujumbe wangu wa juzi, sikufafanua suala hilo. Kwa hivi, leo narekebisha kauli yangu. Jambo jingine ambalo nimejifunza ni kuhusu matumizi ya "zoom" kwenye kamera. "Zoom" ikielekezwa kwa ndege peke yake, halafu akakuzwa sana bila kitu kingine pembeni,  inapotosha ukubwa au udogo halisi wa ndege huyu. Ndege mdogo kabisa anaweza kuonekana mkubwa kama kuku. Kwa hiyo leo nimejaribu kuwaonesha ndege wakiwa katika mazingira yao ili ukubwa au udogo wao ufananishwe na nyasi zinazowazunguka, au majani, au vijiti.  

Leo, katika matembezi huko nje, nilimwona ndege huyu akiwa ardhini, sio mtini. Alikuwa ng'ambo ya barabara, name nikiwa ng'ambo ya pili. Kwa macho, alionekana ndege mdogo. Lakini nilipompiga picha, nikiwa nimefungua "zoom" ya kamera, nimegundua kuwa alikuwa amebeba nyasi mdomoni. Bila shaka ni nyasi za kujengea kiota. Nilivutiwa na jinsi ndege huyo alivyo na nidhamu. Alifanya kazi hiyo bila usimamizi au amri ya yeyote. Na aliifanya kwa uaminifu ina kujiamini. Laiti wanadamu wote tungekuwa na moyo wa aina hii.

Yapata wiki mbili zilizopita, nilinunua kamera mpya kule Amazon.com. Kwa vile bado afya yangu haijatengemaa, siendi mbali, bali hatua kadhaa tu kutoka hapa nyumbani. Kwa vile kipindi cha baridi kali kinaonakana kwisha, mazingira huko nje ni mazuri. Nyasi zimeota kwa vingi; hali ya hewa imeanza kuvutia,  na wanyama wadogo wadogo na ndege wa kila aina wanaonekana huko na huko. Nimekuwa na hamu sana ya kupiga picha za ndege, lakini nimegundua ugumu wake. Ndege ni wajanja sana, wepesi kurukia tawi jingine unapotaka kuwapiga picha, au kuruka na kwenda zao. Lakini jana niliwaona ndege wawili wakubwa wakitembea pamoja. Sikuwa nimechukua kamera. Leo nilitoka tena, na ndege wale walikuwa sehemu ile ile ya jana wakitembea. Hao ingawa wanatembea, sio vigumu kuwapiga picha, nami nimepiga picha kadhaa. Kamera yangu ina "zoom" nzuri; kwa hivi sio lazima kuwasogea sana. Sina uzoefu na kamera hii; bado ninajifunza namna ya kuitumia katika vipengele vyake vyote. Nmeamua kuwatafuta ndeg

Ni furaha kwangu ninapoona malengo niliyokuwa nayo katika kuandika kitabu cha Africans and Americans: Embracing Cultural Differences yanaendelea kutimia. Lengo kubwa lilikuwa kuwasaidia Wamarekani kuufahamu utamaduni wa MwAfrika, kadhalika kuwasaidia waAfrika kuufahamu utamaduni wa waMarekani. WaMarekani wana tabia ya kusoma kuhusu nchi waendako. Nimeshaona tena na tena jinsi wale waendao Afrika wanavyosoma kitabu changu hicho Kama sehemu ya maandalizi ya safari. Jana, wakati navinjari mtandaoni, niliona taarifa kutoka kwa wasasfiri kutoka Wisconsin ambao walienda Tanzania hivi karibuni. Kwa vile walishasoma kijitabu changu kabla ya kusfiri, ilikuwa rahisi kwao kuelewa mambo walioyoyaona kule Tanzania. Katika taarifa yao wameandika hivi: In the United States we are accustomed to running from place to place, chasing time and cramming all we can into a day. In Tanzania we found a slower pace--we experienced "African Time." The day is not driven by the clock but rather sha